Bir Yol Denemesi by h.a.

Ayaklarım yokuşa doğru vuruyor beni
Şarjım bitmiş rahatlamışım
Artık bir yollar bir ben varım
Yürüyorum

Bir kedi o da benim gibi sokakların sessiz misafiri
Yürüyoruz kaldırımlar mektep,
kaldırımlar rahle
Ve bir sokak

Aziz efendi
 Kimler geçti tedrisatından
Hangi nefisler zincirlendi
Hangi ihtiraslar gecenin bir yarısında Boğaz’ın derin sularına bırakıldı
Ahh gece

Perdeler çekilmiş evler sessiz
O konaklarda kimseler yaşamıyor mu yoksa
Yaşayanlar bu hayatı
Bir bir çekilince
Yerlerine bu gelenler kimler
Hangi dünyanın insanı
bu pencereleri kapatılmış
Evlerde yaşayanlar

Geçiyorum dualar okuyarak bir dar geçitten
Kadınlar
Evet en çok Kadınlar
Türbenin demirlerine yapışmış elleri ile
Duaya durmuş kadınlar
Mırıldanıyorlar sessiz sessiz bir kedi gibi
İnince merdivenleri
Yaşlı bir teyze elinde tespihler
Uzatıyor alır mısın
Ne konuşacak hal kaldı
Ne durup nefeslenecek
zaman
Yürüyorum geceye doğru
Karanlık sokaklara doğru

Şurayı dönünce neresi çıkacak karşıma
Hangi yüzler
Hangi sokaklar
Hangi insanlar
Neredeyim nereye gidiyorum

İşte yolu bilen biri
Ya da yolda kalan biri
Belki de yolla hiç alakası olmayan biri
Gidiyorum
Geçiyorum
Zaman akıyor
Saat umurumda değil
On bin adım
Yok artık ne adımı
Neyin hesabı
Bir merdiven
Tanıyorum bu merdiveni
Eski Toptaşı sokağının başında
Çıkıyorum
Karşımda Arnavut kaldırımlı yollar
Sağa sola yiyecek taşıyan
Kurye motorlar
Gece
Atik valide
Kapılar kilitlenmiş
Yatsı kılınmış belli
Yollarda tek tük insanlar
Şair hangi yoldan inerken yazmıştı şiirini
Bu kez hiç gitmediğim yoldan iniyorum
Atik valideden inen sokakta
Sonbahar gelmiş
Sokaklar tenha
Yürüyorum
Yürüyorum
Neredeyim ben?
Nerede bulacağım
beni?
Yürüyorum....
Bel ki yarın
Bel ki hiç!...
Hiç !...

 Bir Yol Denemesi
               by h.a.