" Gülnihal kimdi?
O güzelim şarkı kimin için yaratılmıştı ? Yine bir Gülnihal...
Gülnihal, birinin yüzüne, salt yüzüne aşık olmaktı: Onu görmeden yapamamaktı; seyretmekti yalnızca, olsun. Dokunmak bile değil, sevdayla bakmak bakmaktı.
Peşine düşmekti birisinin; o isterse sevmesin beni, sevdalandım ona ben, demekti. İki kişiden birisinin hiç bilmediği, ayırdına varmadığı bir aşktı. "
Hulki Aktunç'un "Arka Kapı Şarkıları" adlı hikayesinden...
istanbul klasik t. m. korosu - yine bir gülnihal
Rast şarkı - Bestekar: İsmail Dede Efendi - Usûlü: Semai
Yine bir gül-nihâl aldı bu gönlümü
Sîm-ten, gonca-fem, bî-bedel ol güzel
âteşin ruhleri yaktı bu gönlümü
Pür-edâ, pür-cefâ, pek küçük, pek güzel
Görmedim kimsede böyle dil - rübâ
Böyle kaş, böyle göz, böyle el, böyle yüz
â'şıkın bağrını üzmeğe göz süzer
El-amân, el-amân, her zamân ol güzel
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder