IŞIK ÇOK MERHAMET YOK!..

Otel Odaları

Bir merhamettir yanan, daracık odaların
İsli lambalarında, isli lambalarında.
Gelip geçen her yüzden gizli bir akis kalmış,
Küflü aylarında, küflü aynalarında.
Atılan elbiseler, boğazlanmış bir adam,
Kırık masalarında, kırık masalarında.
Bir sırrı sürüklüyor terlikler tıpır tıpır,
İzbe sofalarında, izbe sofalarında.
Atıyor sızıların çıplak duvarda nabzı,
Çivi yaralarında, çivi yaralarında.
Kulak verin ki, zaman, tahyayı kemiriyor,
Tavan aralarında, tavan aralarında.
Ağlayın, aşinasız, sessiz can verenlere,
Otel odalarında, otel odalarında.

Necip Fazıl Kısakürek

IŞIK ÇOK MERHAMET YOK!..

Yolcuların sığınacağı limandır oteller

gece bastırıp gün yitince ufukta

akşam karanlığının sessiz fırtınasında

yeri göğü değil ama yürekleri yıkıp geçen kasırgasında

yalnızlığın tam da ortasında

sığınacak ana kucağı gibi gelir yolcuya oteller

şimdi oteller

bol ışıltılı, cafcaflı,

dört yıldızlı, beş yıldızlı,

hepsi istisnasız bol yaldızlı

sığındın mı oraya ne gecenin karanlığı

ne sessizliğin kulakları tırmalayan çığlığı

hiç biri korkutmaz seni

gülücük maskesini takmış resepsiyonistler,

en kibar afilli cümleleri kuran belboylar

kuştüyü yastıklar,

duvarlarda

pahalı yağlı boyalar,

hiç bir yerde sır yok, yara yok

her şey ilk günkü kadar parlak

peki öyle ise ey yolcu!

nedendir içindeki bu boşluk?

h.a. - sandıklı